Χορεύοντας με τις τσουκνίδες [Αναβιώνει σήμερα στη Νέα έφεσο από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «το Στουπί»]
Το έθιμο αυτό βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που συνέβαιναν στην περιοχή όταν το χωριό επόπτευαν οι Τούρκοι.
Οι συνεννοήσεις για αγώνα και λευτεριά ήταν επικίνδυνες και τα μηνύματα δεν ήταν εύκολο να μεταφερθούν από στόμα σε στόμα. Οι κατακτημένοι Έλληνες όμως είχαν βρει τους δικούς τους διαύλους επικοινωνίας και τους δικούς τους κώδικες.
Σύμφωνα με την παράδοση, άνδρες και γυναίκες έβγαιναν στην πλατεία, τραγουδούσαν και χόρευαν, προσπαθούσαν να στείλουν μηνύματα μεταξύ τους χωρίς να τους παίρνουν χαμπάρι οι Τούρκοι.
Η πιο μεγάλη γυναίκα του χωριού κρατούσε στα χέρια της μια τσουκνίδα και χτυπούσε αδιακρίτως άνδρες και γυναίκες. Έτσι οι Έλληνες ξεγελούσαν τους Τούρκους ότι τάχα έπαιζαν και χοροπηδούσαν ενώ στην ουσία με το δικό τους τρόπο μετέδιδαν μεταξύ τους διάφορα μηνύματα.
Αφήστε μια απάντηση