Βροντού

Γεωγραφική θέση

Συντεταγμένες: 40°11′31″N 22°25′58″E      Υψόμετρο 120 m

Το χωριό βρίσκεται στις νοτιοδυτικές πλαγιές του Ολύμπου και απέχει 15 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού, την Κατερίνη. Προς τ΄ ανατολικά απλώνεται το Ξηροκάμπι. Στην πεδιάδα αυτή βρίσκονται τα χωριά του Καπποδιστριακού Δήμου Δίου.Μπροστά ο ορίζοντας είναι ανοικτός μέχρι την θάλασσα και μερικές φορές όταν η μέρα είναι καθαρή, μέχρι τις ακτές της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης.

΄Εχει πολλά νερά, και μάλιστα πόσιμα, που πηγάζουν από την καρδιά του Ολύμπου. Πολλά από αυτά περνούν μέσα και δίπλα από το χωριό.

Διοίκηση

Ο πληθυσμός το 1910 ανέρχεται σε 55-60 οικογένειες.

Το 1929 η Βροντού έχει 639 κατοίκους.

Β.Δ. 28-6/9-7-18 (ΦΕΚ 152 Α/9-7-1918) : Περί αναγνωρίσεως κοινοτήτων εν τη Γενική Διοικήσει Θεσσαλονίκης.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Έχοντες υπ΄όψιν τα άρθρα 1-6 του Νόμου 1051 της 8/10 Νοεμβρίου 1917 <περί συστάσεως δήμων και κοινοτήτων εν ταις νέαις χώραις>, προτάσει του Ημετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Αναγνωρίζονται κοινότητες εν τη Γενική Διοικήσει Θεσσαλονίκης.

Εν τη Υποδιοικήσει Αικατερίνης

7. Ο συνοικισμός Κουντουριώτισσα, υπό το όνομα <Κοινότης Κουντουριωτίσσης> και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν.

Προς την κοινότητα Κουντουριωτίσσης ενούνται και οι συνοικισμοί Βροντού και Μονή Πέτρας.

10. Οι συνοικισμοί Καρύτσα, Μαλαθριά και Καλύβια Μαλαθριάς, υπό το όνομα <Κοινότης Δίου> και έδραν τον συνοικισμόν Καρύτσα.

Ο αυτός Υπουργός δημοσιεύσει και εκτελέσει το Διάταγμα τούτο.

Εν Αθήναις τη 28 Ιουνίου 1918.

30/11/1927 Σύσταση της Κοινότητας Βροντούς με την απόσπαση του οικισμού Βροντού από την Κοινότητα Κουντουριωτίσσης και τον ορισμό του ως έδρα της Κοινότητας.

16/10/1940 Αναγνώριση του οικισμού Σανατόριον Ιεράς Μονής Πέτρας Ολύμπου και προσάρτησή του στην Κοινότητα

16/10/1940 Αναγνώριση του οικισμού Λόκοβη και προσάρτηση του στην Κοινότητα

29/04/1949 Η Κοινότητα υπήχθη στο Νομό Πιερίας από το Νομό Θεσσαλονίκης

09/02/1950 Ο οικισμός Λόκοβη της Κοινότητας μετονομάζεται σε Πέτρα

14/03/1971 Αναγνώριση του οικισμού Φωτεινά και προσάρτηση του στην Κοινότητα

27/05/1972 Ο οικισμός Φωτεινά αποσπάται από την Κοινότητα και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Φωτεινών

27/05/1972 Ο οικισμός Πέτρα αποσπάται από την Κοινότητα και προσαρτάται στην Κοινότητα Φωτεινών

27/05/1972 Ο οικισμός Σανατόριον Ιεράς Μονής Πέτρας Ολύμπου αποσπάται από την Κοινότητα και προσαρτάται στην Κοινότητα Φωτεινών

04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενούται με το Δήμο Δίου. Δημιουργείται ο Καποδιαστριακός Δήμος Δίου με συνένωση του Δήμου Δίου και των κοινοτήτων Καρίτσας, Νέας Εφέσου, Κονταριώτισσας, Αγίου Σπυρίδωνα και Βροντούς. ΄Εδρα του Δήμου ορίζεται η Κονταριώτισσα.

01/01/2011 Δημιουργείται ο Καλλικρατικός Δήμος Δίου-Ολύμπου.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΙΕΡΙΑΣ 129.846

1. ΔΗΜΟΣ ΔΙΟΥ- ΟΛΥΜΠΟΥ με έδρα: Λιτόχωρο και Ιστορική Έδρα: Δίον. Πληθυσμός: 27.637

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΙΟΥ 11.252

Δημοτική Κοινότητα Βροντούς 2.081

Δημοτική Κοινότητα Καρίτσης 2.220

Τοπική Κοινότητα Αγίου Σπυρίδωνος 1.558

Τοπική Κοινότητα Δίου 1.554

Τοπική Κοινότητα Κονταριωτίσσης 1.980

Τοπική Κοινότητα Νέας Εφέσου 1.859

Ονομασία

Το χωριό αρχικά (στις αρχές του 17ου αιώνα περίπου) βρισκόταν στη θέση Πλατύδρομος και το όνομά του ήταν Καραβάν Σεράι, που σημαίνει “πανδοχείο”, από το όνομα ενός πανδοχείου που αποτελούσε σταθμό πολλών ταξιδιωτών. Γύρω στα 1700 το χωριό μεταφέρθηκε σε νέα θέση, 2 χιλιόμετρα πιο νότια και σε υψόμετρο 400 μ., στη θέση που βρίσκεται σήμερα η Παλιά Βροντού.

Με την εκδοχή αυτή συμφωνεί και ο ταγματάρχης του Μηχανικού Σχίνας Νικόλαος( οδοιπορικό στην Μακεδονία) που ονομάζει το χωριό Βροντοί .

Την ονομασία Βροντού (αναφέρεται από περιηγητές και με το όνομα Βροντούσα) την πήρε το χωριό περίπου το 18ο αιώνα και την οφείλει στη βροντή που κάνει το ρέμα της Αγίας Τριάδας κατά το πέρασμά του από το χωριό. Ο Αναγνωστόπουλος Π. στο βιβλίο του « η αρχαία Ολυμπιακή Πιερία» συνηγορεί με την πιο πάνω εκδοχή του ονόματος.

Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες των κατοίκων του χωριού, το όνομα ίσως να οφείλεται στις πολλές βροντές, αστραπές και κεραυνούς που πέφτουν στην περιοχή. Με την εκδοχή αυτή συμφωνεί και ο ταγματάρχης του Μηχανικού Σχίνας Νικόλαος( οδοιπορικό στην Μακεδονία) που ονομάζει το χωριό Βροντοί .

Σε βιβλία της εκκλησίας στα οποία υπάρχουν σημειώσεις από το 1858 και το 1912 συναντάμε το όνομα Βροντούς. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες των κατοίκων του χωριού το όνομα ίσως να οφείλεται στις πολλές βροντές, αστραπές και κεραυνούς που πέφτουν στην περιοχή.

Είναι άγνωστο πότε άρχισε να γίνεται η χρήση της λέξης Βροντού [χωρίς το τελικό σίγμα]

Κατά τον Παρθένιο Βαρδάκα το χωριό Βροντού ονομάσθηκε έτσι από τον θόρυβο και τον βρόντο που κάνουν οι βράχοι οι οποίοι πέφτουν κατά διαστήματα μέσα στο βαθύ ρέμα που περνά δίπλα από το χωριό. Οι θόρυβοι αυτοί μοιάζουν με τους θορύβους των κεραυνών.

Ιστορία

Το χωριό αρχικά (στις αρχές του 17ου αιώνα περίπου) βρισκόταν στη θέση Πλατύδρομος και το όνομά του ήταν Καραβάν Σεράι, που σημαίνει “πανδοχείο” από το όνομα ενός πανδοχείου που αποτελούσε σταθμό πολλών ταξιδιωτών. Το Καραβάν Σεράι βρισκόταν πάνω στον εμπορικό δρόμο που συνέδεε το τότε λιμάνι του Αγίου Θεοδώρου του Λιτοχώρου και της Λεπτοκαρυάς ,μέσω των στενών της Πέτρας και της Μπάρας,με την δυτική και νότια Ελλάδα. Ο κεντρικός δρόμος που σύνδεε την Βόρεια με την Νότια Ελλάδα περνούσε από Κατερίνη -Μπάρα -Ελασσόνα –Λάρισα.

Οι κάτοικοι -κολίγοι αυτού του μικρού χωριού ονομάζονταν “Γκρέκοι” και ασχολούνταν με τη γεωργία. Καλλιεργούσαν τα κτήματα του Μπέη της περιοχής(Γιουσούφ εφέντη). Γύρω στα 1700 το χωριό μεταφέρθηκε σε νέα θέση, 2 χιλιόμετρα πιο νότια και σε υψόμετρο 400 μ. στη θέση που βρίσκεται σήμερα η Παλιά Βροντού.

Εκτός από τους Γκρέκους στο χωριό εγκαταστάθηκαν πολλοί βοσκοί μετά το 1800. Αυτοί πήραν την ονομασία “Κοπατσάρηδες ή και Κοπατσαραίοι” και ασχολούνται αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Τόπος προέλευσή τους τα Χάσια, τα Αντιχάσια και τα Γρεβενά.

Οι Γκρέκοι και οι Κοπατσάρηδες με τους γάμους μεταξύ τους ευθύνονται για τη δημιουργία του πληθυσμού που σήμερα αποτελεί το σημερινό χωριό.

Οι κάτοικοι της Βροντούς έλαβαν μέρος στην Επανάσταση του Ολύμπου εναντίον των Τούρκων (1854 και 1878) και στον Μακεδονικό αγώνα.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Τον Οκτώβριο του 1946, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την παλιά Βροντού κα να καί να φιλοξενηθούν λόγω των γεγονότων της εποχής εκείνης σε γειτονικά χωριά όπως Καρίτσα, Νέα Έφεσο, Κονταριώτισσα, Κορινό και Κατερίνη.

Ποτέ δεν ξαναγύρυσαν στην Παλιά Βροντού. Τον Αύγουστο του 1951 εγκαταστάθηκαν οριστικά στο σημερινό χωριό στην θέση Κουτσέκια όπου είχαν τις καλύβες τους. Η θέση αυτή προτιμήθηκε, για να είναι πιο κοντά στα χωράφια τους.

Θρησκεία

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο κεντρικός ναός της Βροντούς είναι ο Άγιος Νικόλαος (Πολιούχος του χωριού). Στο κέντρο της σημερινής Βροντούς χτίστηκε καινούργια μεγαλόπρεπη εκκλησία από τις προσφορές των κατοίκων.

Εφημέριος είναι ο Πατέρας Σάββας Σαμσόνογλου.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ(Παλιά Βροντού)

Η πρώτη κατασκευή της εκκλησίας ήταν ξύλινη και έγινε το 1700. Μετατράπηκε σε πέτρινη κατασκευή τους μεταγενέστερους χρόνους. Ανακαινίσθηκε το 1879. Είναι τρίκλιτος ναός Βασιλικού ρυθμού, κεραμοσκέπαστος, με δάπεδο από πλάκες. Η στέγη στηρίζεται σε οκτώ κολόνες που συνδέονται μεταξύτους και με εξωτερικούς τοίχους σταυροειδώς και με χοντρούς ξύλινους δοκούς. Το καμπαναριό και το Άγιο Βήμα είναι κτισμένα από πωρόλιθο. Δυτικά και νότια περιβάλλεται από χαγιάτι στο οποίο υπάρχουν πέτρινα πεζούλια. Διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο, σκαλισμένο στοχέρι. Στο ναό υπάρχουν μία πέτρινη κολυμβήθρα και δύο κηροπήγια από πέτρα με τις ημέρες του μήνα χαραγμένες πάνω τους ξεκινώντας από 1760 και διακοσμείται με το αστέρι της Βεργίνας και ένα ξυλόγλυπτο μανουάλι που στηρίζεται σε τρεις κεφαλές δράκου.

Οι αγιογραφίες του χρονολογούνται από το 1931. Οι παλαιότερες εικόνες των εκκλησιών του χωριού κατά τον Παρθένιο Βαρδάκα Χρονολογούνται από το 1761.

Το Χωριό το 1907 το χωριό διατηρούσε δύο ιερείς, τον πατέρα Κωνσταντίνο Παπαγεωργίου – Σπυρόπουλο και τον πατέρα Χρήστον Θεοδώρου, οι οποίοι κατάγονταν από την Βροντού.

(Παρθένιος Βαρδάκας επίσκοπος Κίτρους¨ Περιγραφή επισκοπικής περιφερείας Κίτρους επί Τουρκοκρατίας¨)

ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

H Αγία Τριάδα βρίσκεται στο δρόμο προς την Αγία Κόρη, σε απόσταση περίπου 4 χλμ. από τη Βροντού και σε υψόμετρο 500μ, κτισμένη πάνω στο βράχο, σε μια απότομη πλαγιά. Βρίσκεται στην έξοδο μιας μεγάλης ρεματιάς (ρέμα Παπά) του Ολύμπου. Από εδώ ξεκινούν δυο σημαντικά ορειβατικά μονοπάτια προς τον Όλυμπο. Η εκκλησία είναι κτισμένη σε τέτοιο σημείο, ώστε να έχει ορατότητα προς την Παναγία της Κονταριώτισσας και αυτή με τη σειρά της με τη Μονή του Αγίου Διονυσίου του Ολύμπου και με την επισκοπή Πέτρας. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες υπήρχε ένα είδος επικοινωνίας με φωτιές, για να ενημερώνονται οι κάτοικοι των περιοχών αυτών για τις κινήσεις των Τούρκων.

Πρόκειται για κτίσμα Βυζαντινής εποχής του 14ου αιώνα. Διατηρούνται ακόμα στο εσωτερικό της δύο στρώματα από αγιογραφίες . Η πρώτη έγινε το 1350 και η δεύτερη το 1650. Κάηκε κατά λάθος στη δεκαετία του 60 από αναμμένα κεριά. Η εκκλησία παλιά ήταν μοναστήρι .Το πρώτο μέρος της εκκλησίας ήταν χωρισμένο σε δύο ορόφους . Μια σκάλα , η οποία κάηκε και δεν υπάρχει σήμερα, οδηγούσε στον πάνω όροφο όπου ήταν τα κελιά που έμεναν οι καλόγεροι.

Σήμερα είναι ένα γραφικό ξωκλήσι, που συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών, οι οποίοι εντυπωσιάζονται από την εξαιρετική θέα προς τις απότομες βουνοκορφές του Ολύμπου.

ΑΓΙΑ ΚΟΡΗ

Γενικά.

Η Αγία Κόρη ήταν νεομάρτυρας, που πέθανε κοντά στη Βροντού. Δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα ως Αγία από την επίσημη Εκκλησία, ωστόσο είναι αναγνωρισμένη από το λαό, όχι μόνο στην Πιερία αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, καθώς το προσκύνημά της το επισκέπτονται δεκάδες άνθρωποι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και έχουν αναφερθεί πολλά θαύματα.Έζησε την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ελάχιστα είναι γνωστά για την καταγωγή της ή την προέλευσή της και για το λόγο αυτό ονομάστηκε Αγία Κόρη, που σημαίνει «Άγιο Κορίτσι».

Γεωγραφική θέση.

Η Αγία Κόρη είναι ένα προσκύνημα αφιερωμένο σε μια άγνωστη κόρη, η οποία κετέφυγε εκεί, για να ξεφύγει από τους Τούρκους. Βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το χωριό. Ένα μονοπάτι με 173 σκαλιά κατηφορίζει σε μια από τις πιο εντυπωσιακές χαράδρες του Ολύμπου. Στο εκκλησάκι τελούνται συχνά θρησκευτικές τελετές, δίπλα στην πηγή με το θαυματουργό αγίασμα

Εκδοχές για τη ζωή της Αγίας

Ήταν πολύ όμορφη και απέρριψε την πρόταση του Τούρκου Πασά να την πάρει στο χαρέμι του, επιλέγοντας να απαρνηθεί τα εγκόσμια και να ζήσει με εγκράτεια και αγνότητα. Κατέφυγε στον Όλυμπο, για να γλιτώσει την οργή του Πασά. Πέθανε εκεί από ασιτία και από τις κακουχίες, στον τόπο όπου σήμερα βρίσκεται το Προσκύνημά της (θέση Αγία Κόρη Ολύμπου) στην Παλαιά Βροντού.

Άλλη διήγηση για τη ζωή της φέρει την Αγία να κατάγεται από τα Ιωάννινα. Εκεί την ανακάλυψε ο Αλή πασάς, έπειτα από προδοσία, και θέλησε να την πάρει στο χαρέμι του. Κατάφερε να διαφύγει από το απόσπασμα, με τη βοήθεια κάποιου Έλληνα, ο οποίος φωτίστηκε από το Θεό και κατάλαβε ότι ήταν επονείδιστη η σχεδιαζόμενη πράξη του Αλή. Έχοντας το εικόνισμα της Παναγίας και του Χριστού έφυγε από την Ήπειρο και έφτασε στα βουνά του Ολύμπου. Εκεί πέθανε σε μια βαθιά χαράδρα, κυνηγημένη από τους Τούρκους. Πώς έφτασε από τα Ιωάννινα στον ΄Ολυμπο; Την εξήγηση έδωσε το 1972 ο Νικόλαος Παπαμάνος ιεροψάλτης και αγιογράφος στη Βροντού . Πολλοί κάτοικοί από τα Ζαγόρια Ιωαννίνων και το Δίστρατο ερχόντουσαν και δούλευαν σαν υλοτόμοι . Έτσι ήρθε και η Αγία Κόρη μαζί τους .

Το αγίασμα

Σύμφωνα με άλλη διήγηση, στον τόπο που ξεψύχησε η Αγία, στους πρόποδες του Ολύμπου, εκεί όπου βρίσκεται το σημερινό εκκλησάκι, ξεχείλισε μία πηγή με αγίασμα. Το αγίασμα αυτό έγινε τότε πηγή θαυμάτων και όσοι άρρωστοι πλένονταν από εκεί θεραπεύονταν

Μια άλλη παράδοση κάνει λόγο για θάνατο της Αγίας από πτώση στη χαράδρα, ενώ την κατεδίωκε κάποιος Πασάς. Ο τελευταίος την είδε σαν οπτασία και κατάλαβε ότι ήταν Αγία. Φέρεται μάλιστα να έδωσε διαταγή να χτιστεί το εκκλησάκι της. Επίσης, άλλη μαρτυρία λέει ότι ο μπέης της Κονταριώτισσας, όταν είχε τυφλωθεί, ζήτησε να μεταβεί στον τόπο όπου έγιναν τα θαύματα της Αγίας. Ο μπέης πίστεψε, πλύθηκε στο το αγίασμα και ως εκ θαύματος είδε το φως του. Με προσωπικά του έξοδα έγιναν τα πρώτα σκαλοπάτια και η ξύλινη γέφυρα στην περιοχή του προσκυνήματος.

Αντίθετη παράδοση είναι αυτή που λέει ότι, ενώ οι Τούρκοι πλησίασαν την Αγία, από θαύμα άνοιξε ο βράχος στη χαράδρα, δημιουργήθηκε μια σπηλιά, κρύφτηκε εκεί η νεομάρτυρας και μετά ο βράχος έκλεισε.

Για τις συνθήκες θανάτου της, κάποια άλλη αφήγηση αναφέρει ότι είχε βρεθεί ο σκελετός της Αγίας σε ένα δέντρο από έναν υλοτόμο. Το δέντρο αυτό ανέβλυζε αγίασμα, το οποίο θεράπευε τους ασθενείς.

Ο τόπος όπου σήμερα βρίσκεται το εκκλησάκι και το αγίασμα της Αγίας Κόρης είναι ο τόπος όπου βρέθηκε το ιερό της λείψανο. Εκεί κοντά υπάρχει και η σπηλιά, στην οποία πιθανότατα κρυβόταν η Αγία.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Κτίστηκε το 1870. Κάηκε όμως κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και ξανακτίστηκε στη δεκαετία του ’60Τοκαινούργιο εκκλησάκι είναι μονόκλιτο, κεραμοσκέπαστο.

 

 

ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

Βρίσκεται στη θέση Πλατύδρομος κοντά στο ρέμα Πόρου. Είναι μικρό λιθόκτιστο κατασκεύασμα πολύ μικρών διαστάσεων. Χρονολογείται από το 1700. Δίπλα στο παλιό εικονοστάσι, με προσφορά ενός ιδιώτη, του Αθανασίου Καρτσαμπά, κτίστηκε έναμικρόεκκλησάκι.

Παιδεία-υγεία

Το 1887 υπήρχε κατώτερο Σχολείο το οποίο λειτουργούσε στον νάρθηκα της εκκλησίας(ναρθηκοσχολείο) με ένα δάσκαλο. Αργότερα μεταφέρεται στο Τούρκικο Καρακόλι. Διδάσκονται λίγα βασικά μαθήματα χρησιμοποιώντας τα βιβλία της εκκλησίας. Σ΄αυτά τα βιβλία υπάρχουν σημειώσεις για το σχολείο εκείνης της εποχής.

Το 1894 υπάρχουν 15 μαθητές και ένας δάσκαλος (γραμματοδιδασκαλείο).

Το 1906 δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον αριθμό των μαθητών .΄Ενας δάσκαλος.

Το 1925 υπήρχαν 50-60, μαθητές αγόρια και κορίτσια. Τα παιδιά διδάσκονται όλα τα μαθήματα.

Το 1935 υπάρχουν 103 μαθητές και 2 δάσκαλοι.

Το 1951 -1953 το σχολείο λειτουργούσε σ’ ένα κτίριο μέσα στο χωριό.

Το 1953 κατασκευάστηκαν οι πρώτες τρεις αίθουσες. Σήμερα μετά από διδοχικές προεκτάσεις το σχολείο έχει 10 αίθουσες διδασκαλείας.γραφείο δασκάλων,αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και τουαλέτες. Μέσα στο ίδιο οικόπεδο των δέκα στρεμμάτων κτίστηκε το Νηπιαγωγείο.

Στη Βροντού λειτουργεί 7/θέσιο Δημοτικό σχολείο με 180 μαθητές και δέκα δασκάλους.

Επίσης δύο Νηπιαγωγεία, ένα μονοθέσιο και ένα διθέσιο, με 70 νήπια και τρείς νηπιαγωγούς.

Οι μαθητές μετά την απόφοίτησή τους από το Δημοτικό Σχολείο φοιτούν στο Γυμνάσιο Κονταριώτισσας και συνέχεια μετά από επιλογή τους στο ΓΕΛ Κονταριώτισσας ή σε ΕΠΑΛ Κατερίνης ή σε Σχολές Ο.Α.Ε.Δ.

Στη Βροντού υπάρχει Αγροτικό Ιατρείο το οποίο στεγάζεται στο ισόγειο της πρώην κοινότητας και λειτουργεί σε καθημερινή βάση.

Πολιτιστικά

Υπάρχει ο πολιτιστικός σύλλογος Βροντούς.

Το 1993 ιδρύθηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Βροντούς με σκοπό τη γνωριμία και συνδιαλλαγή με τον Όλυμπο. Στο χωριό εδρεύει και ο ραδιοφωνικός σταθμός “Διόνυσος FM”.

Το 2007 εγκαταστάθηκε στο χωριό και μετεωρολογικός σταθμός [2].

Τον ίδιο χρόνο η πλατεία του Δημοτικού διαμερίσματος Βροντούς βραβεύτηκε στον πανελλήνιο διαγωνισμό της έκθεσης Polis ως η ομορφότερη πλατεία ή πεζόδρομος στην Ελλάδα[3]μαζί με άλλες 12.

Στο τελευταίο, κοντά στον ποταμό Ενιπέα, λαμβάνει χώρα “ρίβερ πάρτι” κάθε καλοκαίρι.

Αθλητισμός

Υπάρχει ο αθλητικός μορφωτικόςσύλλογος, με την επωνυμία “Ο Όλυμπος”. Στο ποδόσφαιρο, στην Α΄ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πιερίας αγωνίζονται δύο ομάδες: ο Όλυμπος Βροντούς και ο Κεραυνός Ολύμπου Βροντούς.

Ήθη-έθιμα

Την Τρίτη μέρα του Πάσχα στην Παλιά Βροντού αναβιώνει το “τραπέζι της Αγάπης”. Προσφέρεται στους επισκέπτες γίδα βραστή, φασολάδα και κρασί. Το τραπέζι συνοδεύεται από πλούσιες μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις. Οι εκδηλώσεις γίνονται στο χοροστάση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην Παλιά Βροντού.

Εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό είναι το καρναβάλι της Βροντούς (Βροντινό Καρναβάλι), που διεξάγεται κάθε χρόνο και συγκεντρώνει πλήθος αρμάτων από γειτονικά χωριά του Δήμου Δίου. Στη διάρκεια του καρναβαλιού προσφέρονται πίτες και κρασί.

 

Αναβίωση από το Πολιτιστικό Σύλλογο του εθίμου των κουδουνάδων.

Αναβίωση από το Πολιτιστικό Σύλλογο του εθίμου του αρραβώνα.

Αξιοθέατα

Το κελί της Μάρως

Πρόκειται για μια σπηλιά βόρεια του χωριού και σε απόσταση 3 χιλιομέτρων στην άκρη του ρέματος “Κακόλακα”.Μέσα στην υπάρχουν εντιπωσιακοί σταλακτίτες και σταλαγμίτες, , με πιο εντυπωσιακό ένα τεράστιο σταλαγμίτη σε σχήμα τρούλου εκκλησίας. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση σ΄αυτή την σπηλιά ασκήτευε κάποια γυναίκα με το όνομα Μάρω.

Αγία Τριάδα

Αγία Κόρη

Παλιά Βροντού

Βιβλιογραφία-πηγές

Αναγνωστόπουλος Π. Ν., Η Αρχαία Ολυμπιακή Πιερία, εκδ. Εστίας Πιερίδων Μουσών, Θεσσαλονίκη 1971.

Καζταρίδης Ιωάννης, Κατερίνη: από τη μικρή κώμη στην πολύτροπη πόλη, εκδ. ΜΑΤΙ.

Ι. Φ. Καζταρίδης, Η Μακεδονία κατά την Τουρκοκρατία: Η Πιερία των περιηγητών και των γεωγράφων, εκδόσεις ΜΑΤΙ.

“Πλιούμπη Κ., Η αρχαία πόλις Πιερίς “σελ. 16-17

Ράπτης Γ. Α., Όλυμπος- Πιέρια, Βέρμιο και Άθως στη ζωή των Μακεδόνων, έκδοση Όλυμπος, Κατερίνη, 1996.

Η Μηλιά στη διαδρομή των αιώνων, πρακτικά Συνεδρίου του Μορφωτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Μηλιάς “Οι Λαζαίοι”, 7-8 Απριλίου 2001, εκδ. ΜΑΤΙ.

Ιερές Μονές-Προσκυνήματα, Μακεδονία

Η Μηλιά στη διαδρομή των αιώνων, πρακτικά Συνεδρίου του Μορφωτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Μηλιάς “Οι Λαζαίοι”, 7-8 Απριλίου 2001, εκδ. ΜΑΤΙ.

2ο Επιστημονικό συνέδριο Κατερίνη 2002, Η Πιερία στα Βυζαντινά και Νεότερα χρόνια.

“Τσαγγαλίδης Ι., Η Πιερία, Κατερίνη 1962” σελ. 41

Κατάλογος προσφυγικών συνοικισμών στη Μακεδονία, 1928

Αγιασμός του Παύλου Μελά Κονταριώτισσας, Πιερικοί Αντίλαλοι, 29 Αυγούστου 2007

Οδοιπορικό : Ιστορία της Παλιάς Βροντούς-Ξωκλήσια-Προσκυνήματα. Περιβαλλοντολογική ομάδα 1998.

Συλλογικό έργο, Εγκυκλοπαίδεια Παιδεία, εκδ. Μαλλιάρης- Παιδεία, 2007, τ. 14 και τ. 20.

Συλλογικό έργο, Εγκυκλοπαίδεια 2002, εκδ. 1983, τ. 16.

Συλλογικό έργο, Εγκυκλοπαίδεια Επιστήμη και Ζωή.

Συλλογικό έργο, Μακεδονία:4.000 χρόνια Ιστορίας και Πολιτισμού, Εκδοτική Αθηνών, σελ. 313.

“Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ , τόμος 12, ” σελ. 840

Πιερικοί Αντίλαλοι, Εγκαινιάσθηκε χθες το Αθλητιατρικό Κέντρο στην Κονταριώτισσα, 17 Μαρτίου 2009.

Ολύμπιο Βήμα, Τον δήμο Δίου επισκέφτηκε αντιπροσωπεία του δήμου Πιερέων Καβάλας, 22/10/2007.

Ιστορικά μνημεία, Τουριστικός Οδηγός, Πιερία

Sites Δήμος Δίου

Share

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *